Parel van de dag - Goede Week - dinsdag

Goede Week, dinsdag

Heb je het ooit meegemaakt:

verraden worden door één van je vrienden?

Verraad, verloochening… het gebeurt in vele vormen…

eerste lezing: Jes. 49, 1-6

Gij eilanden, luistert naar mij!

Spitst uw oren, verre volken!

Van de moederschoot af heeft de Heer mij geroepen,

mijn naam heeft Hij al genoemd van de moederschoot af.

Hij heeft van mijn mond een scherpsnijdend zwaard gemaakt

en mij beschut met de schaduw van zijn hand.

Hij heeft mij een spitse pijl gemaakt

en mij in zijn koker geborgen.

Hij heeft mij gezegd:

“Mijn dienaar zijt gij,

Israël, door wie Ik mijn glorie ga vinden.”

Maar ik zei:

“Vruchteloos heb ik gezwoegd,

mijn kracht verging in leegte en wind,

maar toch behartigt de Heer mijn recht,

en komt mijn beloning van God.”

Thans echter heeft de Heer gesproken,

die mij van de moederschoot af tot zijn dienaar gevormd heeft

om Jakob terug te brengen naar Hem

en Israël van de ondergang te redden.

Ik sta bij de Heer in ere

en mijn God is mijn sterkte.

Hij heeft mij gezegd:

“Gij zijt niet alleen mijn dienaar

om Jakobs stammen op te richten

en de gespaarden van Israël terug te brengen.

Ik maak u nu ook tot een licht voor de heidenen,

zodat mijn heil tot de grenzen der aarde zal gaan.”

Ps. 71(70), 1-2, 3-4a, 5-6ab, 15, 17

Refrein:

Ik zal uw rechtvaardigheid prijzen.

Tot U, Heer, neem ik mijn toevlucht,

stel mij toch nimmer teleur.

Gij zijt rechtvaardig, red en bevrijd mij,

luister en kom mij te hulp.

Wees mij een vluchtoord, een veilige plaats;

mijn rots en mijn burcht zijt Gij altijd geweest.

Bevrijd mij, mijn God, uit de handen der zondaars.

Want Gij, mijn God, Gij zijt mijn verwachting,

mijn hoop zijt Gij, Heer, sinds mijn vroegste jeugd.

Vanaf de moederschoot steun ik op U,

Gij waart mijn beschermer sinds mijn geboorte.

Ik zal uw rechtvaardigheid prijzen,

uw bijstand de hele dag.

Van jongsaf heb ik het ondervonden,

en nu nog prijs ik uw daden.

vers voor het evangelie

Brengen wij hulde aan onze Koning.

Gehoorzaam aan de Vader

werd Hij weggebracht naar het kruis,

als een argeloos lam dat naar de slachtbank wordt gelei

evangelie: Joh. 13, 21-33.36-38

In die tijd toen Jezus met zijn leerlingen aan tafel aanlag

werd Hij ontroerd en bevestigde:

“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:

een van u zal Mij overleveren.”

De leerlingen keken elkaar aan,

in het onzekere wie Hij bedoelde.

Een van de leerlingen,

degene die door Jezus bemind werd,

lag dicht tegen Jezus aan.

Simon Petrus gaf hem een teken en vroeg hem:

“Wie bedoelt Hij?”

Toen leunde deze tegen Jezus’ borst en zei:

“Heer, wie is het?”

Jezus antwoordde:

“Hij is het

aan wie Ik het stuk brood zal geven, dat Ik ga indopen.”

Na het stuk brood te hebben ingedoopt,

reikte Hij het toe aan Judas Iskariot.

En toen Judas dit had aangenomen,

voer de satan in hem.

Jezus zei hem:

“Wat gij te doen hebt,

doe dat spoedig.”

Maar niemand van de aanliggenden

begreep waarom Hij dit tot hem zei.

Omdat Judas de beurs hield,

meenden sommigen dat Jezus hem opdroeg:

Koop wat wij voor het feest nodig hebben,

of dat hij iets aan de armen moest geven.

Toen hij het stuk brood had aangenomen,

ging hij terstond weg.

Het was nacht.

Na zijn vertrek zei Jezus:

“Nu is de Mensenzoon verheerlijkt

en God is verheerlijkt in Hem.

Als God in Hem verheerlijkt is

zal God ook Hem in zichzelf verheerlijken,

ja, Hij zal Hem spoedig verheerlijken.

Kindertjes, nog maar kort zal Ik bij u zijn.

Gij zult Mij zoeken, en zoals Ik tot de Joden gezegd heb:

Waar Ik heenga kunt gij niet komen,

zo zeg Ik het thans tot u.”

Simon Petrus zei Hem:

“Heer, waar gaat Gij naar toe?”

Jezus gaf hem ten antwoord:

“Waar Ik heenga, kunt gij Mij nu niet volgen,

later wel.”

Petrus vroeg Hem:

“Heer, waarom kan ik U niet terstond volgen?

Mijn leven zal ik voor U geven.”

Jezus antwoordde:

“Uw leven zult gij voor Mij geven?

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:

Nog eer de haan kraait

zult gij Mij driemaal verloochend hebben.”

Overweging genomen van pelgrimswandelingen.be

Heb je het ooit meegemaakt:

verraden worden door één van je vrienden?

Overkomt het jou ook soms

dat het lijdensverhaal jou kippenvel bezorgt?

Die oneerlijkheid, die ontgoocheling,

die eenzaamheid, die pijn, het onbegrip…

Jezus deed alles met de beste bedoelingen en dan gebeurt er dit: zijn beste vrienden begrijpen Hem niet;

ze leveren Hem uit, verraden en verloochenen Hem.

Hij had die harde taal nochtans nooit geleerd, nooit gebruikt.

Hij had alleen oog voor de zwakkeren, de zieken, de gehandicapten; en dat hebben ze Hem ten laste gelegd.

Hij stak soms op een sabbat een helpende hand toe,

een sabbat, de dag van zijn Vader.

Ook dat hebben ze Hem ten laste gelegd.

En Jezus… Hij laat het allemaal gebeuren…

Hij is klaar om zijn Weg tot het einde te gaan.

Enkele aanzetten ter bezinning

Een goede vriend/in of een familielid laat je vallen zonder veel woorden. 

Je voelt je in de steek gelaten. 

Heb je dit al meegemaakt?

 Kun je in zo’n situatie je in een gebed richten tot Jezus? 

Probeer een kort gebed te formuleren…

Wanneer heb ik één van mijn vrienden ontgoocheld,

zodat deze zich door mij verraden voelde?

Is dat nog op één of andere wijze goed te maken? …

Zou het jou ooit kunnen overkomen dat ze jou ten laste leggen

dat jouw levensstijl te fel op die van Christus gelijkt!?…